Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. At certe gravius. Duo Reges: constructio interrete. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Bork
- Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
- Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
- Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
- Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
- Bork
- Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
- Quid ergo?
- Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
- Bork
- Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
- Bork
- An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
- Quonam modo?
- Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
- Quid iudicant sensus?
- An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Haec mirabilia videri intellego, sed cum certe superiora firma ac vera sint, his autem ea consentanea et consequentia, ne de horum quidem est veritate dubitandum.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Non igitur bene. Id mihi magnum videtur. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Bork
- Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
- Utilitatis causa amicitia est quaesita.
- Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
- Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
- Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
- Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? At hoc in eo M. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? At hoc in eo M. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.