Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Duo Reges: constructio interrete. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Murenam te accusante defenderem. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Bork Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Huic Epicurus praecentet, si potest, cui e viperino morsu venae viscerum Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: Philocteta, st! brevis dolor.

Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Bork

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Respondeat totidem verbis. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.

Quis est tam dissimile homini. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Quid censes eos esse facturos, qui omnino virtutem a bonorum
fine segregaverunt, Epicurum, Hieronymum, illos etiam, si
qui Carneadeum finem tueri volunt?

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis
instituta sunt aut inventa sunt?

Quare attende, quaeso.: Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Quis enim redargueret?: Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Si longus, levis;: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Bork: Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.